Pierwsze próby powołania Politechniki Śląskiej z siedzibą w Katowicach, odrzucone przez rząd premiera prof. Bartla z powodu trudności ekonomicznych kraju.

W lutym Wojewoda Śląski powołał Tymczasową Komisję Organizacyjną Politechniki Śląskiej. Zadaniem Komisji było przygotowanie propozycji lokalizacji oraz opracowanie projektu wstępnej organizacji uczelni. Komisja zaproponowała, aby Politechnika mieściła się w Katowicach.

Dekret z 24 maja powołuje do życia Politechnikę Śląską, w skład której wchodzą Wydział Elektryczny, Wydział Mechaniczny, Wydział Inżynieryjno-Budowlany i Wydział Hutniczy.

30 maja Minister Oświaty powierza prof. Władysławowi Kuczewskiemu kierowanie pracami nad zorganizowaniem Politechniki Śląskiej w Katowicach.

14 czerwca Minister Oświaty dr Stanisław Skrzeszewski wydał akt prawny, w myśl którego wydziały politechniczne zorganizowane przez grupę profesorów pod kierunkiem prof. Izydora Stelli-Sawickiego przy Akademii Górniczej w Krakowie miały stanowić zalążek Politechniki Śląskiej, a zarazem nakazał ulokowanie uczelni w Gliwicach z tymczasową siedzibą w Krakowie. Rok akademicki na tych wydziałach rozpoczął się w maju 1945 roku, a uroczysta inauguracja odbyła się 5 czerwca w auli Akademii Górniczej w Krakowie.

29 października 1945 roku w auli przy ul. Marcina Strzody 21 odbyła się pierwsza w Gliwicach inauguracja roku akademickiego 1945/46. Na Politechnice Śląskiej rozpoczęło studia 2750 słuchaczy na czterech wydziałach, na których funkcjonowały 54 katedry zatrudniające 198 pracowników naukowo-dydaktycznych, w tym na Wydziale Elektrycznym 12 katedr z 45 nauczycielami akademickimi:

• Katedra Matematyki — prof. nzw. dr Stanisław Kaliński, 2 adiunktów.
• Katedra Fizyki — prof. zw. dr inż. Tadeusz Malarski, 2 adiunktów, 4 asystentów.
• Katedra Podstaw Elektrotechniki — prof. zw. dr inż. Stanisław Fryze, 1 adiunkt, 5 asystentów.
• Katedra Miernictwa Elektrotechnicznego — prof. kontr. inż. Edward Niwiński, 2 adiunktów, 3 asystentów.
• Katedra Maszyn Elektrycznych &mdash prof. kontr. dr inż. Władysław Kołek, 2 adiunktów, 2 asystentów.
• Katedra Urządzeń Elektrycznych — prof. nzw. inż. Zygmunt Gogolewski, 2 adiunktów, 2 asystentów.
• Katedra Kolei Elektrycznych — prof. kontr. inż. Marian Porębski, 1 adiunkt.
• Katedra Energetyki — prof. kontr. inż. Jan Obrąpalski, 1 adiunkt, 1 asystent.
• Katedra Teletechniki — prof. kontr. inż. Łukasz Dorosz, 1 asystent.
• Katedra Radiotechniki — p.o prof. zw. dr inż. Tadeusz Malarski, 1 adiunkt, 1 asystent.
• Katedra Nauk Prawniczych — prof. zw. dr Antoni Wereszyński.
• Katedra Społecznej Ochrony Pracy, Higieny i Bezpieczeństwa Pracy — prof. kontr. inż. Mieczysław Rzęcki.

Równolegle z semestrami pierwszymi biegły semestry drugie będące kontynuacją rozpoczętych w maju 1945 roku w Krakowie, co nazywane było "semestrem nieparzystym". Rozpoczęły się również semestry III, V i VI. Studia planowane jako czteroletnie były oparte na programach Politechniki Lwowskiej. Podstawową kadrę uczelni stanowili profesorowie i adiunkci przedwojennej Politechniki Lwowskiej, z których większość przyjechała do Gliwic w 1946 roku. Byli wśród nich pracownicy Wydziału Elektrycznego prof. Stanisław Fryze i prof. Tadeusz Malarski.

Decyzją Ministerstwa, na Wydziale Elektrycznym zostaje wprowadzony nowy program dwustopniowego nauczania, jednolity dla wszystkich wydziałów elektrycznych wyższych szkół technicznych w Polsce. Program pierwszego stopnia, inżynierskiego, obejmował 3-letni okres nauczania oraz półroczną praktykę kierunkową. Po ukończeniu tych studiów absolwenci otrzymywali tytuł zawodowego inżyniera elektryka.

Od 1 października rozpoczęto kształcenie inżynierów elektryków górniczych. Od tego momentu na Wydziale prowadzone były trzy kierunki studiów, nazywane w tamtym okresie oddziałami: górniczy, prądów silnych oraz telekomunikacyjny.

Pierwszym doktorem nauk technicznych wypromowanym przez Wydział został dr inż. Andrzej Kamiński, późniejszy profesor Wydziału. Promotorem był prof. Władysław Kołek.

Wprowadzono specjalności: konstrukcyjną, sieci elektrycznych oraz napędów w górnictwie i hutnictwie.

Pod patronatem NOT utworzono w Katowicach Wyższą Szkołę Inżynierską, która miała w swej strukturze również Wydział Elektryczny. W roku 1951 została ona przemianowana na Wieczorową Szkołę Inżynierską, a w 1955 roku została wcielona do Politechniki Śląskiej jako filia prowadząca wieczorowe studia zawodowe. W 1965 jej część prowadzona przez Wydział Elektryczny została przeniesiona do Gliwic.

Zmiana profili kształcenia. Na poziomie inżynierskim na oddziale energetycznym prowadzono następujące specjalności: elektrownie, sieci elektryczne, elektrotechnika przemysłowa, maszyny i prostowniki. Natomiast na oddziale telekomunikacyjnym realizowano specjalności w grupach: radiotechnicznej, łączenia, przenoszenia. Na studiach magisterskich prowadzono tylko oddział energetyczny.

Na studiach dziennych inżynierskich pojawiła się nowa specjalność — automatyka i telemechanika.

W kwietniu została wydana Elektryka nr 1, która zapoczątkowała pierwszą serię Zeszytów Naukowych Politechniki Śląskiej. W zeszycie tym ukazał się między innymi obszerny artykuł profesora Stanisława Fryzego na temat racjonalizacji fizykalnych równań elektromagnetycznych i układów dymensyjnych. Pierwszym redaktorem naukowym został profesor Stefan Węgrzyn. Początkowo zeszyty wydawane były przez PWN w Krakowie.

Uruchomiono eksternistyczne trzyletnie studia magisterskie.

Wydłużono dzienne studia inżynierskie do czterech lat, a studia magisterskie realizowane były przez kolejne dwa semestry w trybie dziennym lub przez cztery semestry w trybie wieczorowym. Po tych korektach kształcenie na Wydziale odbywało się w ramach następujących specjalności: automatyka przemysłowa, maszyny elektryczne, elektrotechnika przemysłowa, sieci elektryczne, elektrownie cieplne.

Zrezygnowano z dziennych studiów zawodowych i wprowadzono jednolite pięcioletnie studia magisterskie.

Z początkiem roku akademickiego został powołany Oddział Automatyki. Utworzono Katedrę Teorii Regulacji.

Zarządzeniem Ministra Szkolnictwa Wyższego z dnia 30 grudnia 1963 roku Oddział Automatyki został przekształcony w pierwszy tego typu w kraju Wydział Automatyki. Z Wydziału Elektrycznego przeszło tam 30 nauczycieli akademickich, w tym 2 profesorów, 4 docentów, 6 adiunktów i 18 asystentów. Dziekanem Wydziału Automatyki został prof. Tadeusz Zagajewski.

Zbudowano nowy budynek Wydziału Elektrycznego przy ul. Krzywoustego 2, dołączony do kompleksu Wydziału Górniczego. We wrześniu do nowego budynku przeniosły się niektóre katedry oraz dziekanat Wydziału Elektrycznego.

Po przekształceniach Wydział składał się z 11 katedr:

• Matematyki, kierowanej przez doc. dr Czesława Klucznego.
• Fizyki, kierowanej przez doc. dr Franciszka Kuczerę.
• Elektrotechniki Teoretycznej, kierowanej przez doc. dr inż. Zygmunta Nowomiejskiego.
• Miernictwa Elektrycznego, kierowanej przez doc. inż. Mieczysława Plucińskiego.
• Maszyn Elektrycznych, kierowanej przez doc. dr inż. Władysława Paszka.
• Napędu Elektrycznego, kierowanej przez doc. dr inż. Zygmunta Kuczewskiego.
• Elektrowni Cieplnych, kierowanej przez prof. zw. inż. Lucjana Nehrebeckiego.
• Sieci i Układów Elektroenergetycznych, kierowanej przez prof. nzw. dr inż. Franciszka Szymika.
• Wysokich Napięć, kierowanej przez prof. nzw. inż. Tadeusza Stępniewskiego.
• Urządzeń Elektrycznych, kierowanej przez prof. nzw. inż. Edmunda Piotrowskiego.
• Gospodarki Elektroenergetycznej, kierowanej przez prof. nzw. dr inż. Andrzeja Kamińskiego.

Ukształtował się profil specjalności dydaktycznych charakterystyczny dla kierunku elektrotechnika. Plan studiów obejmował specjalności: elektrotechnika przemysłowa, sieci i układy elektroenergetyczne lub elektroenergetyka, elektrownie cieplne i gospodarka elektroenergetyczna, maszyny elektryczne, miernictwo elektryczne i przyrządy pomiarowe.

Na Uczelni powołano Wydział Matematyczno-Fizyczny, na który zostały przeniesione Katedra Fizyki i Katedra Matematyki. Pozostałe katedry na Wydziale połączono w duże jednostki. Na skutek tych reorganizacji liczba katedr zmniejszyła się do czterech. Były to:

• Katedra Elektroenergetyki, w skład której weszły dotychczasowe katedry: Elektrowni Cieplnych, Sieci i Układów Elektroenergetycznych oraz Gospodarki Elektroenergetycznej. Kierownikiem nowej jednostki został doc. dr inż. Antoni Bogucki.
• Katedra Elektrotechniki Przemysłowej powstała z połączenia Katedry Napędu Elektrycznego oraz Katedry Urządzeń Elektrycznych. Kierownikiem nowej Katedry został doc. dr inż. Zygmunt Kuczewski.
• Katedra Elektrotechniki Teoretycznej i Ogólnej, w skład której weszły dotychczasowe katedry: Elektrotechniki Teoretycznej oraz Elektrotechniki Ogólnej Wydziału Mechanicznego Energetycznego. Kierownikiem został doc. dr hab. inż. Zygmunt Nowomiejski.
• Katedra Technologii i Metrologii Elektrycznej powstała z połączenia katedr Miernictwa Elektrycznego, Maszyn Elektrycznych oraz Wysokich Napięć. Kierownikiem został doc. inż. Mieczysław Pluciński.

Otwarto jednorazowo studium doktoranckie w zakresie układów elektromechanicznych. Powołano jednoroczne studia podyplomowe o dwóch specjalnościach: elektrotechniki przemysłowej i elektroenergetyki.

Zarządzeniem Ministra Oświaty i Szkolnictwa Wyższego z września 1971 roku zniesiono katedry, a w ich miejsce powołano instytuty wydziałowe. Na Wydziale ukształtowały się jednostki:

• Instytut Elektroenergetyki i Sterowania Układów powstały z połączenia dotychczasowej Katedry Elektroenergetyki z zespołem urządzeń elektrycznych z Katedry Elektrotechniki Przemysłowej i zespołem wysokich napięć z Katedry Technologii i Metrologii Elektrycznej.
• Instytut Metrologii i Maszyn Elektrycznych z połączenia zespołu metrologii elektrycznej oraz zespołu maszyn elektrycznych z dotychczasowej Katedry Technologii i Metrologii Elektrycznej.
• Instytut Podstawowych Problemów Elektrotechniki i Energoelektroniki utworzony przez połączenie Katedry Elektrotechniki Teoretycznej i Ogólnej z zespołem napędu elektrycznego dotychczasowej Katedry Elektrotechniki Przemysłowej.

Z inicjatywy prof. Zygmunta Nowomiejskiego odbywa się pierwsze Seminarium Podstaw Elektrotechniki i Teorii Obwodów SPETO, będące obecnie jedną z najważniejszych konferencji w kraju z zakresu elektrotechniki.

Modyfikacja programów studiów, w wyniku której utworzono również nowe profile realizowanych specjalności: elektroenergetyka, przetwarzanie i użytkowanie energii elektrycznej, automatyka i metrologia elektryczna, budowa maszyn i urządzeń elektrycznych, trakcja elektryczna oraz specjalność nauczycielska.

Został ukończony nowy budynek Wydziału Elektrycznego, sfinansowany w dużym stopniu przez Zjednoczenie Przemysłu Maszyn i Aparatów Elektrycznych i przeznaczony dla potrzeb działalności naukowej i dydaktycznej związanej z maszynami elektrycznymi.

Zrealizowano jednoroczne studium o nazwie "Elektronika we współczesnej technice pomiarowej".

Na Wydziale został powołany Zakład Maszyn Elektrycznych, a instytut, w skład którego wchodził, zmienił nazwę na Instytut Metrologii Elektrycznej i Elektronicznej.

Zakład Maszyn przemianowano na Instytut Maszyn i Urządzeń Elektrycznych.

Strajki studenckie.

Instytut Podstawowych Problemów Elektrotechniki i Energoelektroniki zmienił nazwę na Instytut Elektrotechniki Teoretycznej i Przemysłowej, a Instytut Metrologii Elektrycznej i Elektronicznej na Instytut Metrologii i Automatyki Elektrotechnicznej.

Rozpoczął się wieloletni proces dostosowywania programów studiów do standardów europejskich, zapoczątkowany wprowadzeniem do dydaktyki 3,5-letniego kursu inżynierskiego na kierunku elektrotechnika.

Rozpoczyna działalność Studium Doktoranckie prowadzone w trybie zaocznym zarówno dla pracowników Wydziału, jak i doktorantów z innych uczelni.

Otwarcie nowego kierunku kształcenia — elektronika i telekomunikacja o specjalności energoelektronika.

Uruchomiono studium podyplomowe "Rynek energii elektrycznej", działające pod kierunkiem prof. Jana Popczyka.

Utworzenie Zakładu Mechatroniki pod kierownictwem prof. K. Kluszczyńskiego.

Rozpoczęto wprowadzanie punktowego systemu oceny studentów.

W Zakładzie Napędu Elektrycznego i Energoelektroniki uruchomiono mikroprocesorowy system sterowania elektrowni wiatrowej o mocy 160 kW z generatorem asynchronicznym.

Jubileuszowe XXV SPETO.

W Zakładzie Inżynierii Elektrycznej zbudowano samochód o napędzie elektrycznym prądu stałego.

Przeprowadzona została akredytacja Wydziału zgodnie ze standardami Komisji Akredytacyjnej Uczelni Technicznych. Obydwa prowadzone na Wydziale kierunki uzyskały pozytywną opinię Komisji.

W Zakładzie Napędu Elektrycznego i Energoelektroniki opracowano robota mobilnego Hexor.

Otwarcie Wydziałowego Laboratorium Komputerowego — 2 sale, 30 stanowisk z komputerami Pentium 4, 3 serwery.

Wrzesień obchody 60-lecia Wydziału Elektrycznego. Wydanie Albumu 60-lecia Wydziału Elektrycznego Politechniki Śląskiej.

Październik Przekształcenie Zakładu Napędu Elektrycznego i Energoelektroniki (działającego dotychczas w ramach Instytutu Elektrotechniki Teoretycznej i Przemysłowej) w Katedrę Energoelektroniki, Napędu Elektrycznego i Robotyki.

Luty Otwarcie Laboratorium Robotów Mobilnych, wyposażonego w osiem stanowisk komputerowych połączonych z robotami mobilnymi klasy HEXOR® II.

Uzyskanie dla kierunku Elektrotechnika akredytacji Państwowej Komisji Akredytacyjnej.

Zmiany struktury Wydziału Elektrycznego. Utworzenie Katedry Mechatroniki. Dostosowanie nazw instytutów do aktualnych problemów badawczych, jakie podejmują: Instytut Metrologii, Elektroniki i Automatyki oraz Instytut Elektrotechniki Przemysłowej i Informatyki.

Uruchomienie studiów zaocznych na kierunku Elektrotechnika w Gliwicach oraz w Centrum Kształcenia Inżynierów w Rybniku.

Utworzenie laboratoriów:

• Laboratorium Telekomunikacji (RE2)
• Laboratorium Pomiarów w Systemach Telekomunikacyjnych (RE2)
• Laboratorium Kompatybilności Elektromagnetycznej (RE2)
• Laboratorium układów regulacji maszyn elektrycznych (RE4)
• Laboratorium Podstaw Telekomunikacji (RE5)

Udział Wydziału Elektrycznego w Gliwickich Dniach Dziedzictwa Kulturowego, podczas których udostępniony zwiedzającym został najstarszy budynek Wydziału (ul. Akademicka 10). Opracowanie wspólnie z Muzeum Gliwickim historii budynku w okresie międzywojennym oraz wczesnym powojennym.

Uzyskanie dla kierunku Elektronika i Telekomunikacja akredytacji Państwowej Komisji Akredytacyjnej.

Uruchomienie specjalności Informatyka w Centrum Kształcenia Inżynierów w Rybniku.

Przygotowanie programów nauczania i otwarcie studiów w języku angielskim na kierunkach Elektronika i Telekomunikacja oraz Elektrotechnika.

Uruchomienie studiów stacjonarnych pierwszego stopnia w Gliwicach i CKI Rybnik na kierunku Informatyka.

Uruchomienie studiów stacjonarnych pierwszego stopnia w Gliwicach na kierunku Mechatronika (kierunek zamawiany).

Utworzenie Katedry Optoelektroniki z Zakładu Optoelektroniki Wydziału Matematyczno- Fizycznego.

Uruchomienie na kierunku Elektronika i Telekomunikacja studiów niestacjonarnych (zaocznych) pierwszego stopnia o specjalnościach: Komputerowe Systemy Sterowania, Systemy Teleinformatyczne oraz Optoelektronika i Technika Światłowodowa.

Uruchomienie studiów stacjonarnych i niestacjonarnych drugiego stopnia na kierunku Elektronika i Telekomunikacja.

Informatyka kierunkiem zamawianym.

Absolwent Wydziału Elektrycznego mgr inż. Dawid Kamiński zwycięzcą „Ogólnopolskiego konkursu na najlepszą pracę dyplomową w dziedzinach automatyki, robotyki i pomiarów” (konkurs Instytutu Badań Systemowych PAN).

Nagroda w konkursie ABB dla pracownika Katedra Energoelektroniki, Napędu Elektrycznego i Robotyki dra. inż. Marcina Zygmanowskiego.

Uruchomienie studiów niestacjonarnych (zaocznych) pierwszego stopnia na kierunku Informatyka.

Uruchomienie na kierunku Mechatronika: studiów stacjonarnych drugiego stopnia oraz studiów niestacjonarnych (zaocznych) pierwszego i drugiego stopnia.

Wdrożenie systemu „Krajowych Ram Kwalifikacji” dla wszystkich kierunków studiów prowadzonych na Wydziale Elektrycznym.

Zwycięstwo w konkursie ABB pracownika Katedra Energoelektroniki, Napędu Elektrycznego i Robotyki dra. inż. Szymona Pasko.

Uruchomienie nowego kierunku studiów pierwszego stopnia „Energetyka”, prowadzonego w formie stacjonarnej i niestacjonarnej, o specjalności „energetyka prosumencka”.

Pozytywna ocena przez Polską Komisję Akredytacyjną kierunku studiów „Elektronika i telekomunikacja”.

Kierunek studiów „Mechatronika” nagrodzony w konkursie Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego dotyczącym wdrażania systemów poprawy jakości kształcenia oraz Krajowych Ram Kwalifikacji.

Posiedzenie Polskiego Komitetu Teorii Maszyn i Mechanizmów Polskiej Akademii Nauk.

Dr inż. Tomasz Cieśla laureatem głównej nagrody w konkursie firmy ABB na najlepszą pracę naukową za rozprawę doktorską pt. Układ do bezprzewodowej transmisji energii elektrycznej (promotor: dr hab. inż. Zbigniew Kaczmarczyk, prof. Pol. Śl.).

Dr inż. Rafał Setlak oraz dr inż. Marcin Fice laureatami Nagrody Innowacyjności w Transporcie oraz Tytułem Honorowym Ambasadora Innowacyjności 2013 za projekt Integracja rynku transportowego z energetyką odnawialną poprzez wykorzystywanie samochodów z układami Smart Hybrid LPG Plug Out do zasilania budynków.

Odsłonięcie pamiątkowej tablicy poświęconej śp. prof. Wilibaldowi Winklerowi – Rektorowi Politechniki Śląskiej (1990-1996), Podsekretarzowi Stanu w Ministerstwie Edukacji Narodowej (1997-2000), Wojewodzie Śląskiemu (2000-2001) oraz laureatowi nagrody Lux ex Silesia.

Powołanie Rady Programowej Wydziału Elektrycznego – organu doradczego skupiającego przedstawicieli nauki, przemysłu, władz regionalnych oraz szkolnictwa.

Uroczysty jubileusz 70-lecia Wydziału Elektrycznego, podczas którego odbyły się: uroczysta gala, wystąpienia naukowe, prezentacja potencjału badawczego Wydziału, spotkanie z absolwentami, seminarium młodych naukowców, prezentacja działalności studenckich kół naukowych oraz odsłonięcie dwóch tablic pamiątkowych: śp. prof. Antoniego Boguckiego oraz śp. prof. Zygmunta Nowomiejskiego.

Odsłonięcie tablicy śp. prof. prof. Zygmunta Nowomiejskiego w Centrum Kształcenia Inżynierów w Rybniku.

Laury Umiejętności i Kompetencji przyznane Dziekanowi Wydziału Elektrycznego prof. Pawłowi Sowie oraz prof. Janowi Popczykowi. Celem nagrody jest uhonorowanie wybitnych postaci, które swoją działalnością wnoszą nieprzeciętny wkład w rozwój regionu śląskiego i opolskiego.

Kierunek Elektrotechnika prowadzony na Wydziale Elektrycznym otrzymał wyróżniającą ocenę programową Polskiej Komisji Akredytacyjnej, na poziomie studiów pierwszego i drugiego stopnia. Prezydium Polskiej Komisji Akredytacyjnej potwierdziło wysoką jakość kształcenia prowadzonego na kierunku elektrotechnika w oparciu o pięć kryteriów: koncepcji kształcenia i jej zgodności z misją oraz strategią uczelni; programu kształcenia; kadry prowadzącej proces kształcenia; umiędzynarodowienia studiów oraz infrastruktury wykorzystywanej w procesie kształcenia.

Laureatem Konkursu „Dystrybucja Innowacji 2017” spółki TAURON Dystrybucja S.A. został zespół „Elektron” z Politechniki Śląskiej w Gliwicach. Zespół zaprezentował jury pomysł algorytmu określającego optymalną lokalizację stacji ładowania pojazdów elektrycznych z uwzględnieniem charakterystyki i obciążeń istniejącej sieci elektroenergetycznej. Międzywydziałowy zespół tworzyli studenci z Wydziału Elektrycznego oraz Wydziału Inżynierii Biomedycznej. Z Wydziału Elektrycznego, z kierunku elektrotechnika byli to: Przemysław Kajda - lider zespołu, Adam Cyl oraz Matheus Maselik.

Kierunek Elektrotechnika zajął 3 miejsce wśród wszystkich kierunków elektrotechnika prowadzonych na uczelniach technicznych w kraju w rankingu prestiżowego czasopisma „Perspektywy” uzyskując 83.8 na 100 punktów.

Kierunek elektrotechnika uzyskał w dniu 24.01.2019 roku akredytację Komisji Akredytacyjnej Uczelni Technicznych (KAUT).